سـلام من به تو و بـر مـحـرم جدّت            سلام من به تو و روضـۀ غـم جدّت

فدای شال سیاهت که پرچم روضه‌ست            دوبـاره آمــده‌ام زیـر پـرچــم جـدّت

به زیر چادر زهرا دوباره جمع شدیم            شـدیـم سـیـنــه‌زن داغ مــاتـم جـدّت

چقدر گریه نوشتیم پـابه‌پـای لهـوف            چـقـدر روضـه کـنـار مُـقـرَّم جـدّت

قسم به گریۀ هر شام و اشک هر صبحت            که اشک گریه‌کنان است، مرهم جدّت

خدا کـند که بـمـیرم غروب عاشورا            میان ذکـر مـصـیـبات اعـظـم جـدّت

هزار بار نوشتیم روضه را، هر بار            رسـیده‌ایم به آن جـسـمِ درهـم جـدّت

رسیـده‌ایم به دسـت بـدون انگـشـتـر            رسـیـده‌ایـم به آن پـیـکــر کـم جـدّت

بیا به مجلس روضه به خاطر عباس            بـیا به حق هـمـان قـامـت خـم جدّت